Het jaar 2022 is wederom een bijzonder jaar. Een jaar waarin we allemaal een tandje rustiger aan moesten doen. Maar zeker in bijzondere tijden is het belangrijk om mensen die veel betekenen voor de gemeenschap in het zonnetje te zetten. De Reuzekluut, de hoogste Vastelaovends onderscheiding in het Pielreuzenriek, wordt dit jaar uitgereikt aan Wim Broers. De uitreiking vindt voor de 45e keer plaats op zondag 13 februari in de Smelehof om 11:11 uur. Iedereen krijgt de gelegenheid om Wim en echtgenote Gerrie te feliciteren.
Wim is op 30 september 1943 geboren te Ysselsteyn en is een zoon van Piet Broers en Door Linders. Wim was de derde in de rij en had één broer en één zus. Hij groeide op in het ouderlijk huis gelegen aan de Deurneseweg 17 te Ysselsteyn.
De naoorlogse tijd was voor de familie Broers een tijd van schaarste. Schaarste in alles.
Dit maakte dat de basisschooltijd soms was zoals het was. Wim zat in de Hei op de basisschool, omdat er in Ysselsteyn genoeg leerlingen waren, maar in de Hei niet.
Het bekostigen van de ambachtsschool zat er helaas niet aan voor de familie broers. Op jonge leeftijd ging Wim dan ook aan het werk. Dit heeft hem gevormd in
zijn verdere leven. Vanaf de 13 is Wim werkzaam bij Inalfa. Al snel merkte hij dat dit niet was wat hij wilde doen. Het buitenleven trok hem meer. De kans om op een gemengde boerderij te gaan werken werd dan ook meteen aangegrepen toen deze voorbij kwam. Het was hard werken op de boerderij, er werden lange dagen gemaakt, maar Wim had veel plezier in zijn werk.
Op 48 jarige leeftijd stierf de vader van Wim. Wim was toen pas 15 jaar oud. Zijn vader was destijds werkzaam op de Duitse begraafplaats in Ysselsteyn. Er kwam daar dus een vacante plek. In die tijd was het niet vreemd dat je soms op jonge leeftijd gestuurd werd om de plaats van vader over te nemen. Het boerenleven op het gemengd bedrijf werd achtergelaten en Wim ging aan de slag op de Duitse begraafplaats. Door het hele land werden in deze periode Duitsers opgegraven en vervolgens ten ruste gelegd in Ysselsteyn. Wim was degene die het hele land door reisde voor het zoeken, opgraven en vastleggen van gegevens van deze personen. De vele kranten knipsels die Wim bewaard heeft, geeft het bewijs dat dit een bijzondere periode was. Aansluitend is Wim gaan werken op het nabijgelegen Mob complex. De techniek werd steeds complexer en Wim volgde enkele opleidingen in Utrecht en Eindhoven waarbij de interesse in techniek verder werd aangewakkerd.
Op het “Mob” repareerde hij alle voorkomende voertuigen, begeleide stagelopers en verrichte alle voorkomende werkzaamheden. Hij heeft hier gewerkt tot hij welverdiend met pensioen ging op 61 jarige leeftijd.
Wim was een voetballer in hart en nieren. In zijn jongere jaren als spelend lid en daarna als vrijwilliger bij de jeugd. Hier lag zijn passie; op een leuke plezierige manier de jeugd enthousiast maken voor het spelletje en zorgen dat ze beter werden door op een goede manier de training in te vullen. In 1978 startte Wim met trainingen geven aan de e jongste jeugd. Al snel bleek Wim het beste tot zijn recht te komen bij de D jeugd. Deze jeugd ging over van het kleine veld naar het grote veld. Het was één van Wim zijn sterkste punten om de jeugd dit spelletje eigen te maken. Het was een intensief bestaan, drie keer in de week trainen, op zaterdag de wedstrijden, vergaderen en natuurlijk ook gesprekken met ouders en alle randzaken die er bij komen kijken.
Een band opbouwen dit is voor Wim het belangrijkste. Je moet een vertrouwenspersoon zijn voor de jeugd, maar ook voor de ouders. Ook organisatorische heeft Wim zijn steentje bijgedragen, hij heeft 10 jaar deel uitgemaakt van de jeugdcommissie. Vele cadeaus werden in die jaren door de jeugd aan Wim gegeven. Maar het mooiste cadeau voor Wim was de dankbaarheid die hij van de kinderen kreeg. Dit is nu nog merkbaar als hij nageroepen wordt in de straten van Reuzesteyn. In 2007 werd er een punt gezet achter deze mooie periode, 29 jaar heeft hij zich als vrijwilliger ingezet voor het jeugd voetbal.
Het bleef niet onopgemerkt dat Wim goed met de jeugd kon opschieten. Het bestuur van de Jera benaderde hem en hij ging achter de schermen rustig aan de slag om allemaal kleine veranderingen mee door te voeren. Het doel een mooiere Jera voor de jeugd van Ysselsteyn. Destijds was de jeugdwiellerronde een begrip. In heel de regio Noord- en Midden Limburg deden veel kinderen hier aan mee. Het was een hele beleving en ook in Ysselsteyn werd dit opgepakt. Wim heeft vanaf 1977 tot 1988 samen met zijn vrouw Gerrie en enkele anderen dit opgepakt. Voor een groep van ca. 20 kinderen werd alles geregeld, van vervoer tot het eten. Er werd voor gezorgd dat het een leuke happening was voor alle kinderen. Destijds werden ook de wieleravonden georganiseerd in het gemeenschapshuis, 10 jaar lang is Wim betrokken geweest en heeft hij ook een team gecoacht.
Regionaal is Wim actief geweest bij de vrijwillige brandweer. Hiervoor werden ook de nodige opleidingen gevolgd, welke in 1984 succesvol werden voltooid. Helaas begonnen de knieën en heupen parten te spelen en is na 20 jaar inzet voor de regionale veiligheid dit ten einde gekomen.
Na het pensioen kwam er wat meer tijd voor andere hobby`s. Het biljarten werd rond 2011 opgepakt. Bij “de Schans” de biljartzaal van Martien Claessens heeft hij vele potjes biljart gespeeld. De gezondheid van Martien ging steeds verder achteruit waarin Wim de verantwoordelijkheid nam om er voor te zorgen dat vele ouderen uit Ysselsteyn op een fijne manier konden biljarten. Tijdig de deur open maken, de koffie verzorgen, financiën en allerlei klusjes in het clubgebouw “de Schans” werden verzorgt. Het biljarten verhuisde naar het gemeenschapshuis in ons eigen dorp. Hier heeft Wim het biljarten voor de KBO op zich genomen. Wim is de hele woensdag aanwezig tot ‘s avonds laat om alles te regelen. De biljarts moeten er spik en span uit zien, tijdig onderhouden worden en de financiën moeten geregeld worden. Voor Wim is dit een mooie hobby en tot op de dag van vandaag zet Wim zich hier belangeloos voor in.
In ons Reuzesteyn hebben we diverse activiteiten door het jaar heen waarbij er een stoet door de Ysselsteynse straten trekt. Het Sint Nicolaas feest, de communie, fietstochten en ook de kleurrijke carnavals optocht van de Piëlreus. Hierbij moet het onder andere het verkeer op een veilige manier geregeld worden. Wim heeft hier een cursus voor gevolgd en is hiermee officieel verkeersregelaar geworden. Door Wim hebben we van groot tot klein op een veilige manier kunnen genieten van deze festiviteiten. Dat dit veilig kon gebeuren was aan Wim wel toevertrouwd. Maar ook dat deze optochten door een mooi onderhouden Ysselsteyn trekken vind Wim belangrijk. Met een groep senioren, waar Wim contactpersoon van is, worden op een gezellige manier alle perkjes en tuintjes in Ysselsteyn bijgehouden. Het gezellige bakje koffie mag hierbij natuurlijk niet ontbreken.
De Reuzekluut wordt dit jaar uitgereikt aan een man met een bijzondere staat van dienst voor de Ysselsteynse gemeenschap. Een doodgewone, bescheiden persoonlijkheid die zich op een onopvallende manier heeft ingezet voor een leefbare Ysselsteynse gemeenschap. Wim Broers is een waardig drager van de Reuzekluut 2022, de hoogste Vastelaovends onderscheiding in het Pielreuzenriek.
Getekend Bestuur Carnavalsvereniging de Piëlreus,
Vorst Martijn